Tja, soms ben ik een emomuts.
In mijn keuken staat deze lange rakker. Twee jaar geleden nog een stekkie, niet groter dan mijn pink.
Mama-cactus stond altijd bij mijn ouders thuis. Die ken ik zolang ik me kan herinneren. Vanaf mijn geboorte misschien wel.
Die cactus heeft mijn vader dus ook gekend. Vele jaren lang.
En dit stekkie dus ook!
Elke dag denk ik daar wel even aan. Maar vanmorgen, op eerste kerstdag, schoten mijn ogen vol.
Papa leeft voort in vele verschijningen.
His legacy goes on and on.
Merry Christmas daddy, wherever you are! 💚
